Na starcie

Na trasie

Św.  Anna

Pomnik

Pod PTSM-em

Następny dzień powitał nas lodowatym wiatrem. Zmarznięci dojechaliśmy do Kamienia Śl., gdzie zwiedziliśmy Sanktuarium św. Jacka. Piękna
miejscowość przyniosła pecha naszemu koledze - Mirek musiał wymieniać dętkę. Bocznymi drogami dojechaliśmy do Opola. Obejrzeliśmy Muzeum
Śląska Opolskiego, Wieżę Piastowską, zamek, kościół franciszkanów św.Trójcy i słynny amfiteatr. Tu dopadła nas kolejna awaria - tym razem
Stachu reperował koło. Leśnymi drogami, przez Bierdzany, Chocianowice, Lasowice - zwiedzając drewniane kościółki, dotarliśmy na camping w Bąkowie, gdzie nocowaliśmy.
                                                                                                                                                               Iga
 

Awaria

Z góry

Laski

Amfiteatr

"Proszę wstań"

Nie tylko drewniane

 Dwa Shreki

Po powrocie z wycieczki do Wilna, w Katowicach zmieniliśmy image autokarowy na rowerowy, by następnie pociągiem wyruszyć na spotkanie Wiercipiętów jadących z Jastrzębia. Z Kluczborka, bo tam zawiózł nas pociąg ruszyliśmy na spotkanie dziesięcioosobowej grupy podążającej bocznymi drogami, wzdłuż rzepakowych pól do Byczyny. Przywitawszy się, już razem przez Chruścin i bolesławiecki zamek ruszyliśmy na Wieruszów. Jako, że pustka w żołądku dawała się już mocno we znaki zatrzymaliśmy się na obiad w Świbiu. Ogromniaste porcje obiadowe przeraziły wszystkich. Jadąc dalej minęliśmy kościółek w Olszowej, by wylądować pod wieżą zamkową w Kępnie. Sesja foto i zakupy pozwoliły odsapnąć przez dalszą drogą do Antonina, na nocleg w ośrodku campingowym

RenBull

Byczyna

Gdzieś na trasie

Ratusz

Big porcje

Przeprawa

Wieruszowskim   zamku

Byle do przodu

Rankiem

Kotłów

Kazanie

Jak dzwon

Z wiatrakami

Ratusz

Wiatraki

Licheń

Hihihi

Pod PTSM-em

W Bieniszewie

Przy kopalni

Z wąsem

W Licheniu

Po objuczeniu naszych rumaków ruszyliśmy przez gnieźnieński rynek do katedry. Przewodnik pokazał nam sławetne drzwi gnieźnieńskie z krótką historią św. Wojciecha. Dalej przez muzeum Państwa Polskiego (interaktywne zwiedzanie) pojechaliśmy niestety główną trasą do Rogowa, skąd bokami do jedynego drewnianego w stylu gotyckim kościółka w Gąsawie. W drodze spotkaliśmy duża grupę miejscowych turystów z którymi załapaliśmy się na ciekawą prelekcję opiekuna tego zabytku. Następnie przez Biskupin ze średniowiecznym grodziskiem i ciekawą  prezentacją tamtejszego życia wylądowaliśmy w Wenecji. W prawdzie gondoli i kanałów w niej nie było, ale za to skansen kolei wąskotorowej i ruiny zamku nadrabiały tą stratę. Z Wenecji rzut beretem i byliśmy z Żninie, miejscu życia Fryderyka Chopina, dobrej pizzy oraz piwa i ogromniastej tarantuli. Nocleg w PTTK-owskim obiekcie pozwalał nam dotrwać do następnego, szóstego już dnia obozu.

Wyprowadzeni szybko i sprawnie przez przewodnika z centrum Bydgoszczy, ruszyliśmy ścieżką rowerową w stronę Koronowa. Przez Bożenkowo wśród sosnowych lasów podążaliśmy w stronę klasztoru Cystersów. Czekając na Stanisława, który nocował  u rodzinki zwiedziliśmy klasztor przylegający do więziennych murów by później już razem przez zamek w Nowym Jasińcu mniej uczęszczanymi drogami pojechać w stronę najstarszego rezerwatu cisów „Cisy Staropolskie”. Niestety na teren  rezerwatu nie weszliśmy ponieważ był ogrodzony płotem i zamknięty za bramą. Do tej pory popędzani wiatrem, odtąd pod wiatr jednak dalej wśród Borów Tucholskich przez Cekcyn dotarliśmy  do Legbąda miejscowości położonej wśród lasów po drodze obdarowani widokówkami i mapkami przez panią w barze gdzie jedliśmy obiad. Po rozlokowaniu się w pokojach część poszła zapoznać się z miejscowym folklorem i obyczajami, część na spacer, a inni pozostali w pokojach by odsapnąć po trudach.

Zrobiwszy sobie foto z gospodynią ruszyliśmy na akwedukt w Fojutowie. Skrzyżowanie kanału Brdy z Czerską Strugą wzorowane na rzymskich akweduktach robi wrażenie. Dalej przez Chojnicki rynek i Bramę Czerską, gdzie trzymaliśmy tura za rogi wyjechaliśmy piękną ścieżką rowerową do Charzykowa do Informacji Turystycznej Parku Narodowego Borów Tucholskich. Zaliczyliśmy dwa jeziorka Małe i Wielkie Gacno, gdzie trzeba było się przedzierać przez piaski Borów Tucholskich. Z Małych Swornychgaci w stronę dębu „Bartuś” cały czas piaszczystymi drogami przez Owinki dotarliśmy do Swornychgaci, gdzie posiliwszy się znów piaskami przebiliśmy się do miejscowości Zielona Chocina. Stąd już tylko asfalt do samego zamku w Bytowie, gdzie mieliśmy nocleg w hotelu MOSIR- u. Dzień ten zapamiętamy chyba długo dzięki piaskom, jakie zafundowały nam Bory Tucholskie. Tylko dzięki deszczowi, który ubił piasek zawdzięczamy to, że udało nam się z nich wyjechać.

"Bartuś"

W dybach

Z gospodynią

Gdzieś w Borach

Nasze "Camel Troffi"

Bywało i tak

Akwedukt

Z turem za pan brat

Z Bytowa wyruszyliśmy z opóźnieniem spowodowanym awarią roweru Wieśka. Ruszyliśmy z nadzieją, że nie zmokniemy, ale nikt w to chyba nie wierzył. Do Słupska dotarliśmy zmoczeni i zmarznięci, po drodze robiąc tylko małe postoje w sklepach. Głodni, zjedliśmy po ciepłej zupce w jakimś tanim barze, by potem przy zamku i kościele św. Jacka zrobić parę fotek i wjechać na rynek przy ratuszu. Ze Słupska już tylko 20 kilometrów dzieliło nas od Ustki i upragnionego morza. Jednak i tu zmoknęliśmy, Ustka przywitała nas jak i niegdyś na „latarniach” deszczem. Uradowani, że dojechaliśmy do morza po 935 kilometrach rozdzwoniliśmy się do rodzin, by się tym pochwalić. Jeszcze tylko sesja foto na plaży przy porywistym wietrze, a potem przy latarni morskiej oraz ryba na obiad przy brzegu morza. Pożegnawszy się, dwoje z nas pojechało do Duninowa, by kontynuować swoją trasę. Pozostała dziesiątka ruszyła do Słupska, by pociągiem powrócić do domu.

Po 935 km.